Tříhraný, tříhranný, tříhranatý, tré- hranatý, třéhraný, tréhranný, troj- hraný, trojhrannýTříhraný, tříhranný, tříhranatý, tré- hranatý, třéhraný, tréhranný, troj- hraný, trojhranný,
dreieckig,
dreikantig. Jg. Tříhraný, tříhranný. V. T. peníz. Jel. T. meč. Rk. T. v rostl. — o třech bocích rovných a tolikéž hranách ostrých na př. stéblo skřípiny mořské, triqueter, triquetrus,
dreischneidig. Rst. 508.