VítVít, a, m., os. jm. Odtud:
Víta, Vitdček, Viták, Vitásek, Víteček, Vitejček, Vítek, Vitha, Vitík, Vitísek, Vitoch, Vitoš, Vitouš, Vitů, Vítůj, Viturka, Vitůrka. Kbrl. Sp. 20. Od- vozeniny vz také v Kotk. 34. —
V., u, m. =
světlo. Cf. Vitice. Jir. Mus. 1863.