Obr
Obr, a, m. O. prý z Avar (Avarové by- dlili v 6. a 7. stol. v Dacii a byli z Čech Samem vyhnáni); dle Šf. od celtických Om- bronů v 2. stol. známých. Jg. Sr. řec. ó'/?(h,moc. Fr. — O., velikán, Riese, m. V. Obr silný. Troj. Jako silný obr. Štelc. O. veliký jako jedle a silný jako skála. Dch. Řítil se na mě jako obr. BO. Vz S. N. Tys obr! Us. Z palce obra poznáme. Č.