Cekati
Cekati, ckáti, cknouti n. ceknouti, knul a kl, utí = mluviti, ozvati se, pisknouti, pí- pnouti, špetnouti, mucken, mucksen, maulen, schnallen; s podivením n. posměchem, zi- scheln, wispern. Jg. — co kde. Nic před ním cknouti nesmí. Br. Smím-li mezi vámi ce- knouti. Jel. — čím. Ani slovem necekl. Us., D. — proti komu. Ani ceknouti proti němu nemohl. Us. — nad kým, nad čím: nad svou krásou, chodem, činy ckáti (líbíce se sobě). Kom., Br. — na koho. Jiní naň ckali. Kom. — na koho s čím: s posměchem. Kom. — z čeho: C. z někoho, z místa. Br.