Strnouti
Strnouti, ul, ut, utí = strměti, státi, emporstarren, da stehen; dřevěněti, ztuh- nouti, starr werden, starren; užasnouti se, sich entsetzen, erstarren, erstaunen. Jg. — abs. Most podrubili, tak že ledva strmieše (strměl, stál). Dal. k 89. — komu. Ztrnuly mu zuby (má laskominy). Strnuly (zdřevě- něly) mu nohy. Jád. — Sych., Ros. — čím: zimou, Us., strachem, hrůzou. V. — (se) nad čím, od čeho (užasnouti se). Strnul jsem nad ním. Ros. S. se nad něčím. Háj. Vnitřnosti mé od hrůzy strnuly. Kom.