Šantrok
Šantrok, a, m. = šantročník, lichvář. Lex. vet. — Š., u, m., šantroctví, podvod, der Wucher, Betrug überhaupt beim Kaufe, Verkaufe, Geld-, Wechselgeschäfte. Mz. od- vozuje slovo toto od střn. santrocke. Bedenkt man aber, dass santrocke im Deutschen gar keine Verzweigungen hat, während im Böhmischen die Ableitungen reichlich sind: šantrocha, šantroctví, šantročiti, šantala, šan- tročník atd., so dürfte eher das Umgekehrte der Fall sein, d. h. das deutsche Wort sei aus dein Böhm, entlehnt. Ich vermuthe, š. sei ein Kompositum aus šánt, Betrug, List, und rok, terminus, Frist, Fristzahlung, also wu- cherische, betrügerische Fristen- o. Raten- zahlung. Nemá býti konšelem, kdož na s-y dává nebo na lichvy, kdož listy na zmatky nebo pro půhony kupuje. Brikc. Pr. konš. 16. Prodej, smluv se, trh slušný dej, ne- prodávej na ty roky, poruč jiným ty š-ky. Lom. Hosp. 39. — Gl 333. — Brikc, Lom., St.skl.