Šever, seber
Šever, seber, u, m. = pošik, křivosť, šour, die Quere, Schiefe, Krümme. Z něm., vz Mz. 322. Severem jíti (šourem, šikou, šej- drem, šikmo, o opilém). Koule jde jako na š-u. Saně šly š-em, saně vzaly š-rem (smekly se s cesty). Us. Cf. Šejdr. Jde to šeberem (nedaří se to). D. Pohleď, jak jde š-rem, čtyřmi cestami. Vz Opilství. Č.