Šturc
Šturc, u, m., z něm. der Sturz — šramot, lermo, der Sturz, Lärm, das Getöse, Rum- peln. Š a křik slyšeli. Mor. Pk., Kom. — Š. = sváda, různice, der Lärm. Ros. — Š., na Slov. = obrácení šturcem, der Sturz. Bern. — Š., der Storz beim Seifensieder, ßgl.