Tříhraný, tříhranný, tříhranatý, tré- hranatý, třéhraný, tréhranný, troj- hraný, trojhranný
Tříhraný, tříhranný, tříhranatý, tré- hranatý, třéhraný, tréhranný, troj- hraný, trojhranný, dreieckig, dreikantig. Jg. Tříhraný, tříhranný. V. T. peníz. Jel. T. meč. Rk. T. v rostl. — o třech bocích rovných a tolikéž hranách ostrých na př. stéblo skřípiny mořské, triqueter, triquetrus, dreischneidig. Rst. 508.