Výkrut
Výkrut, u, m., vykroucení, das Ausdre- hen, die Dreherei, Ausflucht. Vz KP. I. 496. — V., das Armausdrehen, v tělocv. Čsk. — V. = úskok, die Verschmitztheit, Verschla- genheit, der Kniff. — V. = místo k vykrou- cení, die Umkrümmung. — V. = náčiní k vykroucení kulek z flinty. Vz Párátko. — V. = místo, kde cesta se vykrucuje, zákrut, der Ausbug, die Serpentine. Mor. Šd. Na Slov. Sl. let. VI. 78. — V., a, m. = člověk úskočný, der Schwindler. L.