Výpal
Výpal, u, m. = vypálení, das Abbrennen, der Abbrand. die Decharche, Ablösung (der Kanone). D. V. z děla (= výstřel). V. táhlý, das Lauffeuer; výpal na počesť, General- decharche. Čsk. V. doutnákem, die Lunten- abfeuerung; v. třením, Friktions-; v. nára- zem, Perkussions-. Čsk. Chmat při v-lu, der Chargirgriff. Čsk. — V. zla = vypálení, das Ausbrennen. Msn. Or. 33. — V. sluneční (vyhořelosť). Jg. — V. = místo výpalčivé, ein Ort, wo das Getreide durch die Sonne ausbrennt, brandiger Ort. Na v-lích nic ne- roste. Us.