LemešLemeš a
lemech, culter aratri
. Šf. III. 549. L.
, aratrum
, aus leinech(b)jb, eigentl. der Brechende
. Mkl. aL. 13. L., kořen lem, odkud lomiti. Bž. 234
. V MV
. nepravá glossa. Pa. Cf
. Mkl. Etym. 164. Pravou korouhev, levou lemeš či radlo držící. Koll
. III
. 26. Cf. Perun (dod.)
.