1. Tatar1.
Tatar, a (zastr. Tater),
Tatařín, Ta- teřín, a, m., pl. Tataři, Tataří (Ros. ), u sta- rých: Tataré, Tateré, gt. Tatar, akk. Ta- tary. Gb. Hl. 58. Vz -janín. Der Tatar. Vz S. N
., Tk
. I
. 626., Dal. 36., 137., 138. Ob- novichu vrastvie s Tatarini. Rkk. — T., osob. jm. — T. =
Talian, kdo nesrozumi- telně se vyjadřuje
. Ale tys Tatar! Us. Kšá
.