VýpalVýpal, u, m. =
vypálení, das Abbrennen, der Abbrand. die Decharche, Ablösung (der Kanone). D. V. z děla (= výstřel). V. táhlý, das Lauffeuer; výpal na počesť, General- decharche
. Čsk. V. doutnákem, die Lunten- abfeuerung; v. třením, Friktions-; v
. nára- zem, Perkussions-. Čsk. Chmat při v-lu, der Chargirgriff. Čsk
. —
V. zla = vypálení, das Ausbrennen. Msn
. Or
. 33. —
V. sluneční (vyhořelosť). Jg.
—
V. =
místo výpalčivé, ein Ort, wo das Getreide durch die Sonne ausbrennt, brandiger Ort. Na v-lích nic ne- roste. Us.